Blóðug jörð

Blóðug jörð  (2017) er síðasta bókin í þríleiknum um Auði djúpúðgu, konuna sem á engan sinn líka í landnámssögu Íslands, og um leið sjálfstæð saga um siglingu Auðar yfir hafið frá Skotlandi til Íslands.

Auður

Auður kom út árið 2009. Þetta er fyrsta bókin í þríleiknum um landnámskonuna Auði djúpúðgu Ketilsdóttur.

​Bókin var tilnefnd til Íslensku bókmenntaverðlaunanna.

Eldfórnin

Eldfórnin kom út árið 1997. Hún segir frá örlagaríkum atburðum í nunnuklaustrinu í Kirkjubæ á 14. öld.​ Frumleg og áhrifamikil skáldsaga sem byggð er á traustum heimildum og veitir magnaða innsýn í kaþólska tímann á Íslandi.

Ástin, drekinn og dauðinn

Ástin, drekinn og dauðinn (2015) er sannsaga sem  hefur vakið mikla athygli og hlotið lof fyrir að fjalla um ástvinamissi og sorg á áhrifamikinn en um leið jarðbundinn hátt.

Fjöldi fólks um land allt hefur sótt fyrirlestra Vilborgar um gjafir sorgarinnar.

Hrafninn

Hrafninn kom út árið 2005. Bókin gerist á Grænlandi á 15. öld, meðal inúíta og norrænna manna og fjallar öðrum þræði um ráðgátuna um örlög norrænu byggðanna þar.

Bókin var tilnefnd til Íslensku bókmenntaverðlaunanna.

Korku saga

Hér eru verðlaunabækurnar Við Urðarbrunn (1993) og Nornadómur  (1994) sameinaðar í eina bók. Leiftrandi frásagnargáfa Vilborgar Davíðsdóttur nýtur sín vel í þessari viðburðaríku og spennandi örlagasögu frá upphafsárum Íslandsbyggðar.

Vígroði

Vígroði (2012) er önnur bókin í þríleiknum um landnámskonuna Auði djúpúðgu. Sögusviðið er Suðureyjar og Skotland þar sem Ólafur hvíti Dyflinnarkonungur gerir óvænta innrás árið 866.

Galdur

Skáldsagan Galdur kom út árið 2000.

​Sögusviðið er Skagafjörður um miðja 15. öld þegar Englendingar réðu lögum og lofum á Íslandi.​

Felustaðurinn

Felustaðurinn (2002) er þýðing Vilborgar Davíðsdóttur á skáldsögunni Hiding Place eftir Trezza Azzopardi. Þessi áhrifamikla saga sem gerist í Wales á sjöunda áratugnum  var tilnefnd til Booker-verðlaunanna, helstu bókmenntaverðlauna Breta, árið 2000. Hún hefur verið þýdd á fjölda tungumála.
Kristín Heiða Kristinsdóttir / Morgunblaðið, 2002.
​Við lestur þessarar bókar verður ljóst hversu miklu skiptir hvernig sagt er frá og ekki síður hvernig tekst til með þýðinguna en þar hefur Vilborg Davíðsdóttir greinilega ekki kastað til höndunum þar sem lipurleiki og fjölbreyttur orðaforði ráða ríkjum.